Yogyakarta & Bromo vulkaan

5 augustus 2016 - Cemoro Lawang, Indonesië

Aangezien we in Yogyakarta en op de Bromo vulkaan geen goed internet hadden, kon ik de eerste blog niet uploaden met foto's, dus stuur ik er maar meteen twee. We zijn inmiddels al 4 dagen in en rond Yogyakarta geweest, inclusief een bezoek aan Borobudur en Prambanan, wat eigenlijk een dag te lang was. Yogyakarta is best een leuke en interessante stad, maar de bezienswaardigheden zijn prima op een dag te zien. Vervolgens is er een grote cult rond de Malioborostraat die we nog steeds niet begrijpen. Zo stonden er rijen Indonesiërs het straatnaambordje te fotograferen, terwijl de straat gewoon een straat met permanente markt ernaast is waar ze vooral shirts verkopen over die Malioborostraat.

Vooral de Borobudur tempel is erg mooi, na een bewolkte zonsopgang is het ons gelukt om een hele hoop no-people pictures te maken (die zeggen meer dan een ellelang stuk in een tweede blog die je dan leest meteen na de eerste en waar je misschien maar half in geinteresseerd in bent). De Prambanan is een hindu tempelcomplex dat van afstand mooier is van dichtbij. We hebben ze dan ook niet allemaal bezocht, maar hiervoor was het ook wat ver lopen met de hitte van die dag.

Vervolgens zijn we richting de Bromovulkaan gegaan, waar we een dubbele nachttrein voor hadden met net iets teveel overstap. Vervolgens zijn we in de grootste scamstad van Indonesie terecht gekomen, Probolinggo. Mijn gratis (dit woord kennen ze niet in Probolinggo) advies voor iedereen die ooit nog naar Indonesie gaat: kom hier niet of regel in ieder geval zo min mogelijk via deze stad. De eerste keer kwamen we met 70 cent teveel betalen weg, momenteel zit ik in een busje naar de Ijen hoogvlakte waar ik veel te veel betaal voor minder dan ik zou krijgen. Wel hebben we, omdat de chauffeur daar graag tijdens het rijden en bellen naar kijkt, een programma op met slecht dansende en zingende vrouwen in foute kleren.

De Bromovulkaan zelf was prachtig! Ondanks zeker 1000 andere toeristen, stonden we eerste rij bij de zonsopgang. Het opklimmen van de vulkaan zelf was niet mijn favoriete bezigheid, maar het uitzicht op een constant rook blazende vulkaan maakte veel goed.

Nu op naar Ijen en laten we hopen dat we daar ook echt naar het blauwe vuur kunnen gaan en in ieder geval veilig in Bali aankomen daarna, iets waar ik met de rijstijl van de huidige chauffeur aan mag twijfelen.

Foto’s